|
نغمه ی امید 
|
و توای خواهرم وصیتنامه ات را تنظیم کرده ای؟این جمله ای بود که روی تابلویی درشلمچه دیدم . به خود آمدم که چگونه آرزوی شهادت شده حرف محافلون ولی هنوز به این جمله فکر نکرده ایم ؟ راویان می گفتند : رزمندگان گاهی روزی یک وصیتنامه می نوشتند . چون گاهی احساس می کردند از نوشتن وصیتنامه قبلی تا حالا مطلبی را فراموش کرده اند یادآوری نمایند . چقدر آماده شهادتیم ؟ تاکجا حاضریم لاف شهادت بزنیم . میگویند آنانی که درعملیات کربلای 5 حضور داشتند میدانستند قطعا شلمچه بازگشتی ندارد . اما چه با اشتیاق منتظر شب عملیات بودند . میگویند آنها میدانستند که موانع موجود در شلمچه کانال قیر است و میل گردهای خورشیدی شکل و سیمهای خاردار حلقوی در هفت ردیف و مینهای جهنده و انفرادی به تعداد موهای سرشان . آنها می دانستند که در شلمچه قایقی نیست که از آب عبور کنند و باید تا کمر در نهری فرو روند وبرای گرفتن مواضع دشمن از آن به هر ترتیب عبور کنند .
[ پنج شنبه 91/1/10 ] [ 1:0 عصر ] [ کمیل ]
|
درباره وبلاگ  باز غبار غم برجان اندوهناکم نشسته باز ابرهای اندوه آسمان دلم را پوشانده و می فشارد گلویم را بغض فروخورده ام دلتنگم دلتنگ روزمرگی ، دلتنگ بیهودگی؛ چند روزی است که ای که به داغ عشق تو عالمی پر غوغا شده صبا دست خالی است... ای که به ناز حسنت دست خوبان همه ترنج گشته از بهر ما گوشه نشینان و سوته دلان پیرهنی ، عطری ، وعده ی دیداری بفرست تا باز شود دیده دنیا بینمان ورنه به حتم زاین دلتنگی جانکاه امید رها ئی نمی رود |
| [قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] |
